|
بررسی تأثیر کود زیستی نیتروکسین و ورمیکمپوست بر بهبود عملکرد کمی گیاه دارویی همیشه بهار (.Calendula officinalis L)
|
| رسول رحیمی، علی راحمی کاریزکی*، عبدالطیف قلی‌زاده، ابراهیم غلامعلی پور علمداری، حسین صبوری |
|
|
|
چکیده: (4433 مشاهده) |
چکیده
مقدمه: یکی از ارکان اصلی کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستم‌های زراعی با هدف حذف کاربرد کودهای شیمیایی است. به‌کارگیری کودهای بیولوژیک به‌عنوان یک استراتژی در کشاورزی پایدار می‌تواند علاوه‌بر افزایش تولید گیاهان دارویی، سبب افزایش میزان ماده مؤثره آن‌ها نیز شود. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف کودهای آلی و زیستی بر صفات کمی گیاه دارویی همیشه بهار در جهت بهینه‌سازی شرایط کاشت و پرورش سالم آن انجام شد.
مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ورمیکمپوست و نیتروکسین بر خصوصیات کمی گیاه دارویی همیشه بهار آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 94-1393 در گلخانه دانشگاه گنبد کاووس اجرا گردید. عامل اول تیمار کودی ورمیکمپوست در 6 سطح (صفر، 10، 20، 40، 70 و 100 درصد ورمیکمپوست) و عامل دوم کود بیولوژیکی نیتروکسین که شامل دو سطح تلقیح (25 میلی‌لیتردر هر کیلو خاک) و عدم تلقیح نیتروکسین بود.
نتایج: نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر ورمیکمپوست، نیتروکسین و اثر متقابل ورمیکمپوست × نیتروکسین بر تمام صفات مورد مطالعه به جزء تعداد گل در گلدان و ارتفاع اندام هوایی معنی‌دار شد. براساس نتایج مقایسه میانگین بیشترین تعداد و وزن گل در گلدان در تیمارهای 70 درصد ورمیکمپوست بدون تلقیح نیتروکسین و کمترین مقدار وزن گل و تعداد گل مربوط به تیمار شاهد با تلقیح نیتروکسین بود. بیشترین مقدار زیست توده به تیمار70 درصد ورمیکمپوست بدون تلقیح نیتروکسین و کمترین مقدار آن به تیمار شاهد با تلقیح نیتروکسین اختصاص داشت. بیشترین ارتفاع اندام هوایی در تیمار 40 درصد ورمیکمپوست با تلقیح نیتروکسین و کمترین میزان آن در تیمار شاهد با تلقیح نیتروکسین بهدست آمد. بیشترین طول ریشه در تیمار 10 درصد ورمیکمپوست بدون تلقیح نیتروکسین و کمترین آن در تیمار 40 درصد ورمیکمپوست با تلقیح نیتروکسین بهدست آمد. هم‌چنین طولانی‌ترین زمان از اولین ظهور گل تا 50 درصد گلدهی مربوط به تیمار شاهد بدون تلقیح نیتروکسین و کمترین مدت زمان مربوط به تیمار 10 درصد ورمیکمپوست بدون تلقیح نیتروکسین بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد کاربرد کودهای زیستی ورمیکمپوست و نیتروکسین به صورت تلفیقی باعث افزایش عملکرد زیستی گیاه دارویی همیشه بهار گردید. بیشترین عملکرد کمی از قبیل تعداد گل در بوته در تیمارهای 10 و 20 درصد ورمیکمپوست با تلقیح نیتروکسین بهدست آمد. در گیاه دارویی همیشه بهار میزان تولید گل خشک در واحد سطح، به عنوان عملکرد اقتصادی در نظر گرفته میشود، که اگر هدف تولید زینتی و باغی این گیاه باشد، تیمارهای کودی مورد مطالعه پیشنهاد میشود. |
|
| واژه‌های کلیدی: ارتفاع بوته، تلقیح میکروبی، روز تا گلدهی، ورمیکمپوست |
|
|
متن کامل [PDF 642 kb]
(608 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اکوفیزیولوژِی
دریافت: 1399/8/24 | پذیرش: 1398/7/1 | انتشار: 1398/7/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
