ارزیابی اثر محلولپاشی اسیدسالیسیلات بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی ارقام ذرت (Zea maize) در شرایط تنش آبی
|
محمد میرزاخانی*، زهرا نعمتی |
|
|
چکیده: (4120 مشاهده) |
مقدمه: گیاهان زراعی ممکن است در مقطعی از دوره رشد خود با یکی از تنشهای محیطی از جمله کمآبی، شوری، گرما و غیره برخورد نمایند که بهصورت طبیعی موجب کاهش عملکرد آنها میشود. از عمومیترین پاسخها به تنش در گیاهان میتوان به تولید انواع مختلفی از ترکیبات با نام عمومی محلولهای سازگار نام برد. اسیدسالیسیلیک از گروه ترکیبات فنولی در گیاهان است و یک شبه هورمون و تنظیمکننده رشد گیاهی به حساب میآید و نقش مهمی را در تنظیم رشد و نمو گیاه ایفا می کند.
مواد و روشها: این آزمایش در سال زراعی 1390 بهصورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه پیامنور اراک اجرا شد. تنش آبی بهعنوان عامل اصلی در سه سطح (I0= آبیاری براساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، I1= آبیاری به میزان 80 درصد نیاز آبی گیاه و I2= آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی گیاه) در کرتهای اصلی و ارقام مختلف ذرت بهعنوان عامل فرعی در سه سطح (V1= S.C370, V2= Apex, V3= S.C704) در کرتهای فرعی و تیمار محلولپاشی اسیدسالیسیلیک بهعنوان عامل فرعی فرعی در دو سطح (عدم مصرف (Sa0) و مصرف 300 پیپیام (Sa1) در هکتار) در کرتهای فرعی فرعی قرار گرفتند. صفاتی مانند ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ سبز، تعداد بلال در بوته، عملکرد بیولوژیکی گیاه و هدایت الکتریکی شیره سلولی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان دادند که اثر سطوح مختلف تنش آبی بر صفات ارتفاع گیاه، تعداد بلال در بوته، عملکرد بیولوژیکی گیاه و هدایت الکتریکی شیره سلولی معنیدار بود. همچنین اثر تیمار ارقام مختلف ذرت نیز بر صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ سبز، عملکرد بیولوژیکی گیاه و هدایت الکتریکی شیره سلولی معنیدار بود. در بین سطوح تیمار تنش آبی، بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیکی با میانگین 33/40 و 06/28 تن در هکتار بهترتیب متعلق به تیمار شاهد (آبیاری نرمال) و تیمار آبیاری براساس 60 درصد نیاز آبی گیاه بود. در بین ارقام ذرت نیز، بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیکی با میانگین 83/40 و 44/26 تن در هکتار بهترتیب متعلق به ارقام S.C704 و S.C370 بود.
نتیجهگیری: نتایج نشان دادند که با افزایش شدت تنش آبی، رشد و نمو ذرت نیز تحت تأثیر منفی قرار گرفت؛ بهطوری که عملکرد بیولوژیکی ذرت از میانگین 33/40 تن در هکتار در تیمار آبیاری شاهد به میانگین 06/28 تن در هکتار در آبیاری براساس 60 درصد نیاز آبی گیاه کاهش یافت. استفاده از محلولپاشی اسیدسالیسیلیک باعث افزایش عملکرد بیولوژیکی ارقام ذرت شد؛ ولی این افزایش معنیدار نبود. |
|
واژههای کلیدی: واژههای کلیدی: ذرت، رژیم آبی، عملکرد بیولوژیکی، هدایت الکتریکی، هیبرید |
|
متن کامل [PDF 455 kb]
(397 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اکوفیزیولوژِی دریافت: 1397/12/26 | پذیرش: 1397/12/26 | انتشار: 1397/12/26
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|