به‎منظور بررسی اثر زمان محلول‌پاشی کود سولوپتاس بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود دیم در تراکم‌های مختلف گیاهی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان سبزوار در سال زراعی 92-1391 انجام شد. عامل‌های مورد بررسی، زمان محلول‌پاشی در چهار سطح شامل عدم محلول‌پاشی (شاهد)، محلول‌پاشی در مرحله رویشی، محلول‌پاشی در مرحله زایشی و محلول‌پاشی در مرحله رویشی + زایشی و تراکم گیاهی در سه سطح شامل 10، 20 و 30 بوته در مترمربع بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلول‌پاشی سولوپتاس در مرحله رویشی + زایشی بالاترین ارتفاع بوته (75/28 سانتی‌متر)، تعداد شاخه جانبی (33/8 عدد در بوته)، تعداد غلاف در بوته (71/20)، عملکرد زیستی (4/994 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اقتصادی (5/448 کیلوگرم در هکتار) را موجب شد که اختلاف آماری معنی‌داری با سایر زمان‌های محلول‌پاشی داشت. با افزایش تراکم گیاهی از 10 به 30 بوته در مترمربع، ارتفاع بوته 12/5 درصد افزایش، تعداد شاخه جانبی 55/16 درصد کاهش و تعداد غلاف در بوته 06/32 درصد کاهش پیدا کرد. در مجموع، نتایج نشان داد که در شرایط دیم، محلول‌پاشی سولوپتاس در مرحله رویشی + زایشی با تراکم 20 بوته در مترمربع بالاترین عملکرد اقتصادی (480 کیلوگرم در هکتار) را حاصل ‌کرد.