کودهای آلی و زیستی بر عملکرد کمی و کیفی آبتره (Nasturtium officinalis)
|
مصطفی کوزهگر کالجی*، محمد رضا اردکانی |
|
|
چکیده: (2843 مشاهده) |
چکیده
مقدمه: انسانها از دیرباز از گیاهان خوراکی خودرو به منظور مصارف غذایی بهره میجستهاند اما با پیشرفت بشر در مسیر علوم کشاورزی استفاده از گیاهان وحشی رفته رفته اهمیت کمتری پیدا کرده و از طرفی دیگر با گسترش زندگی شهرنشینی، استفاده از این منابع غذایی که روزگاری تنها منبع غذایی انسان به شمار می آمد به فراموشی سپرده شده است. امروزه با افزایش جمعیت و کمبود مواد غذایی از یک طرف، پرهزینه بودن کشت و کار و تهیه آب و خاک مناسب کشاورزی از طرفی دیگر، جا دارد که بار دیگر این منابع رایگان و خدادای را حداقل به عنوان یک منبع فرعی در کنار سایر منابع غذایی مورد توجه قرار گیرد. این آزمایش با هدف بررسی اثر کودهای آلی (ورمیکمپوست، ورمیواش) و همزیستی میکوریزایی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه آبتره مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در شهرستان ساری با موقعیت جغرافیایی53 درجه و 63 دقیقه شرقی، عرض جغرافیایی36 درجه و 82 دقیقه شمالی و ارتفاع 3/43 متر از سطح دریا در سال زراعی 1396-1395 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل میکوریزا گونه Glomus moseae در دو سطح (صفر و 200 اسپور در گلدان)، ورمیکمپوست در دو سطح (صفر و 200 گرم در گلدان) و ورمیوارش در دو سطح (صفر و 5/1 لیتر در گلدان) بود. صفاتی از قبیل سطح برگ، تعدادبرگ، وزن خشک بوته، قطر، طول و وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته، درصد و عملکرد اسانس مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان داد که استفاده از کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی تاثیر معنیدار بر تعداد برگ و وزن خشک ریشه داشته و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش میدهند. بر اساس نتایج آزمون مقایسه میانگینها بیشترین میزان ارتفاع (47/25سانتیمتر) در تیمار عدم کاربرد ورمیوارش، کاربرد ورمیکمپوست، همزیستی میکوریزایی، بیشترین تعداد برگ (45/68) در تیمار کاربرد ورمیوارش، عدم کاربرد ورمیکمپوست، عدم کاربرد میکوریزا، بیشترین درصد اسانس (85/0 درصد) در تیمار کاربرد ورمیکمپوست، همزیستی میکوریزایی، عدم کاربرد ورمیوارش، بیشترین عملکرد اسانس (83/1 گرم در گلدان) در تیمار کاربرد ورمیکمپوست، همزیستی میکوریزایی، عدم کاربرد ورمیوارش و بیشترین سطح برگ (63/175 سانتی متر) در تیمار کاربرد ورمیوارش، کاربرد ورمیکمپوست، همزیستی میکوریزایی حاصل شد.
نتیجهگیری: به طور کلی کودهای آلی و زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد آبتره اثر مثبت داشته است کاربرد ورمیکمپوست، ورمیوارش و همزیستی میکوریزایی از طریق در دسترس قرار دادن عناصر غذایی باعث افزایش خصوصیات کمی و کیفی آبتره گردید. |
|
واژههای کلیدی: آبتره، سبزی اندمیک، گیاه خوراکی خودرو، ورمیواش، محلولپاشی |
|
متن کامل [PDF 691 kb]
(365 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اکوفیزیولوژِی دریافت: 1399/8/24 | پذیرش: 1398/7/1 | انتشار: 1398/7/1
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|