به­منظور بررسی تأثیر روش مصرف کلات آهن (Fe-EDDHA)، بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی خصوصیات کیفی دانه سویا رقم L17، در شرایط کمبود آب، آزمایشی به­صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد خرم‌­آباد در سال 1394 اجرا گردید. کرت­‌های اصلی شامل دو سطح آبیاری بدون قطع آبیاری (آبیاری براساس تخلیه 50 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و قطع آبیاری در مرحله گلدهی (آبیاری براساس تخلیه 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و کرت‌های فرعی شامل هشت سطح کلات آهن که چهار سطح به‌صورت مصرف خاکی (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) و چهار سطح به‌صورت مصرف برگی (بدون محلول­‌پاشی، محلول­‌پاشی 2، 4 و 6 در هزار) به‌عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. اثر تنش خشکی و کلات آهن بر عملکرد دانه معنی­‌دار بود، به‌نحوی که با مصرف خاکی 150 کیلوگرم در هکتار کلات آهن بالاترین میانگین را برای عملکرد دانه به‌میزان 35/3012 کیلوگرم در هکتار حاصل گردید. مطابق با نتایج، به‌طور کلی مصرف خاکی کلات آهن در شرایط تنش خشکی اثر مثبتی بر روی صفات اندازه‌­گیری شده داشت. در شرایط بدون تنش، در مصرف خاکی 150 کیلوگرم در هکتار کلات آهن، صفات اندازه‌­گیری شده بیشترین میانگین­‌ها را به­‌خود اختصاص دادند. نتایج نشان داد که، مصرف خاکی آهن مناسب‌­تر است و در شرایط تنش خشکی می­‌تواند تا حدی اثرات مضر ناشی از تنش آب را کاهش دهد و شرایط رشد را برای گیاه بهبود بخشد و باعث بهبود عملکرد دانه سویا شود.