محدودیت منابع آب شیرین استفاده از آب‌های شور در کشاورزی را الزامی می‌کند. به‌منظور بررسی اثرات آب شور و معمولی توأم با کودهای آلی و شیمیایی بر غلظت عناصر، درصد خاکستر در دانه و شاخص کلروفیل گاوزبان اروپایی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در مزرعه پژوهشی دانشگاه زابل اجرا شد. عامل اصلی کیفیت آب آبیاری در دو سطح شامل آب رودخانه به‌عنوان شاهد و آب شور چاه با هدایت الکتریکی 4180 میکرو زیمنس بر سانتی‌متر و عامل فرعی تیمارهای مختلف کودی در چهار سطح شامل NPK به نسبت 80:40:30 کیلوگرم در هکتار، کود دامی به‌میزان 40 تن در هکتار، ترکیب کود شیمیایی و دامی به‌میزان نصف مقادیر یاد شده و شاهد (عدم کوددهی) بودند. در شرایط کاربرد آب شور، درصد خاکستر و عناصر کلر و سدیم دانه افزایش معنی‌داری یافت. کیفیت پایین آب آبیاری موجب کاهش نیتروژن، فسفر، منیزیم، پتاسیم و کلسیم در دانه گردید. کاربرد انواع کود سبب افزایش معنی­دار تمام صفات به جز منیزیم در مقایسه با تیمار عدم کوددهی گردید. از میان تیمارهای مختلف کودی، کاربرد توأم کود شیمیایی و دامی در مقایسه با به‌کارگیری جداگانه آن‌ها مؤثرتر بود. برهم­کنش کیفیت آب و سیستم‌های مختلف کودی بر غلظت سدیم، کلر، کلسیم و شاخص کلروفیل معنی‌دار شد. به‌نظر می‌رسد مصرف توأم کودهای شیمیایی و آلی در کاهش عناصر ایجاد کننده خسارت شوری (کلر و سدیم) حاصل از آبیاری با آب‌های کیفیت پایین و بهبود جذب عناصر پر مصرف مؤثر باشد.