به‏ منظور بررسی اثر زمان و کاربرد توأم کود­های آلی و شیمیایی در شرایط دیم بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 93-1392 در مزرعه‌ای واقع در 40 کیلومتری شهرستان جغتای انجام شد. عامل‌های مورد بررسی شامل کاربرد تلفیقی کود آلی اسید هیومیک و کود شیمیایی اوره (100% آلی، 75% آلی+25% شیمیایی، 50% آلی+50% شیمیایی، 25% آلی+75% شیمیایی و 100% شیمیایی) و زمان محلول­ پاشی (مرحله رویشی، رویشی + گل‌دهی) بود. نتایج نشان داد که اثر زمان محلول‌پاشی بر عملکرد دانه و اثر درصد تلفیق بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد بیولوژیک معنی‌دار شد. برهم‌کنش زمان × درصد تلفیق کودهای شیمیایی و آلی بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و بیولوژیک معنی‌دار شد. بیش‌ترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از تیمار محلول‌پاشی اسید هیومیک و تیمار محلول‌پاشی اختلاط 25% شیمیایی+75% اسید هیومیک در زمان رویشی + گل‎دهی به‏دست آمد. بیش‌ترین تعداد شاخه مربوط به تیمار مصرف کود شیمیایی بود. افزایش درصد کود شیمیایی در اختلاط کودها و محلول پاشی در مرحله رویشی سبب افزایش تعداد دانه در بوته شد.  بیش‌ترین تعداد دانه در بوته به تیمار کود آلی و تلفیق کم کود نیتروژن با کود آلی تعلق داشت. در مجموع نتایج نشان داد که جهت حصول عملکرد دانه مناسب در شرایط دیم محلول‌پاشی با اسید هیومیک یا دو ‌بار محلول‌پاشی با اختلاط 25% شیمیایی +75% اسید هیومیک نسبت به سایر تیمارها مناسب‌تر بود.